ارائه سنگ گرانیت سبز پیرانشهر با کیفیت بالا و قیمت بسیار مناسب
مشتریان گرامی میتوانند سنگ مورد نیاز خود را با برترین کیفیت یاب و برش و قیمت بسیار مناسب بدون واسطه مستقیما از کارخانه دریافت نمایند.
سنگ گرانیت پیرانشهر :
با توجه به نزدیکی پیرانشهر به بازار کشورهای حوزه خلیج فارس و دریای مدیترانه، این شهر برای تامین سنگهای تزیینی مورد نیاز کشورهای منطقه از اهمیت زیادی برخوردار خواهد شد.
مکان یابی برای ایجاد شهر سنگ پیرانشهر به پایان رسیده و برای ایجاد آن ۵۰هکتار زمین مشخص شده که تا ۱۵۰هکتار قابل توسعهاست.
باتوجه به آنکه بیش از ۸۰درصد معادن سنگهای گرانیت آذربایجان غربی در شهرستان مرزی پیرانشهر واقع شدهاند و در شهرهای همجوار آن نیز شمار زیادی معادن سنگهای تزیینی از نوع گرانیت وجود دارد، این شهرستان برای ایجاد شهر سنگ مناسب تشخیص داده شدهاست.
این شهر با داشتن ۶۵معدن گرانیت و تولید سالانه ۳۰۰هزار تن سنگ گرانیت یکی از قطبهای مهم کشور در تولید سنگ گرانیت به شمار میرود.
سنگهای گرانیت پیرانشهر هم اکنون یکی از بزرگترین اقلام صادرات استان را تشکیل میدهد.
سالانه ۱۷۳ هزار تن سنگهای تزئینی از معادن شهرستان پیرانشهر برداشت میشود.
سنگهای تزئینی معادن پیرانشهر بطور عمده از نوع گرانیت رنگی با کیفیت بی نظیر در ایران است .در این معادن بیش از ۵۰۰ نفر بطور مستقیم و بیش از ۲۰۰ نفر دیگر بطور غیر مستقیم مشغول بکار هستند .
نقش تخریبی معادن سنگ پیرانشهر در محیط زیست منطقه منطقه پیرانشهر در جنوب آذربایجان غربی ۶۰۰ میلیمتر بارندگی در سال از زیباترین و سرسبزترین شهرهای استان بشمار میرود، ولی استفاده نادرست از معادن سنگ باعث تخریب انبوه مراتع و زمین ها شده است.
به گزارش دنیای معدن از خبرگزاری موج؛ وضعیت فعالیت معادن شهرستان پیرانشهر علی الخصوص روستای شهرستین که مرکزیت اصلی معادن سنگ تزئینی گرانیت سینیت سبز، گابرو، دیوریت، گابرو دیوریت است، باعث تخریب مراتع، اراضی کشاورزی و آلودگی رودخانه¬ها شده¬ و دامداران منطقه را با مشکل روبرو ساخته است.
سلیمانی رئیس اداره حفاظت محیط زیست پیرانشهر در این زمینه گفت: معادن سنگ، ضمن داشتن مزایای فراوان، دارای معایب بسیار از جمله تخریب محیط زیست نیز هستند که باید دقت و مدیریت داشت تا با حداقل خسارت های وارده، نهایت بهره وری اصولی را در معادن ایجاد کرد.
بگفته سلیمانی در اثر فعالیت بی رویه معدنکاران و عدم بازسازی معادن بعداز بهره برداری، سیر قهقرایی در پوشش گیاهی منطقه ایجاد شده، که حتی با میزان بارش کم باعث فرسایش زمین¬های پایین دست معادن می شود.
پیرانشهر به دلیل داشتن سنگهای گرانیت دارای شهرت جهانی است. ذخایر شناخته شده سنگهای گرانیت این شهر چهار میلیون تن برآورد میشود که به لحاظ تنوع رنگ و طرح استحکام در ایران و جهان منحصر به فرد است.
شهرستان پیرانشهر پس از منطقه لرستان به عنوان دومین منطقه دارای معادن سنگ گرانیت کشور شناخته شدهاست
سنگ گرانیت سبز پیرانشهر :
شهر پیرانشهر در جنوب غربی استان آذربایجان غربی و در کنار مرزهای جمهوری اسلامی با عراق واقع شده و به دلیل داشتن میانگین 700میلی متر بارندگی در سال از زیباترین و سرسبزترین شهرهای استان بشمار میرود.این شهر بدلیل قرار گرفتن در مسیر جاده ترانزیت جمهوری اسلامی با کشور عراق و دیگر کشورهای حوزه دریای مدیترانه، یکی از بزرگترین مراکز تجارت خارجی در جمهوری اسلامی است.
پیرانشهر یکی از شهرستانهایی می باشدکه به دلیل داشتن سنگهای گرانیت دارای شهرت جهانی است.ذخایر شناخته شده سنگهای گرانیت این شهر چهار میلیون تن برآورد میشود که به لحاظ تنوع رنگ و طرح استحکام در ایران و جهان منحصر بفرد است.
پیرانشهر آب وهوای نسبتاً معتدل و فصولی منظم دارد. ناحیه پیرانشهر از زمانهای قدیم دارای اهمیت و اعتبار بوده و نام آن در الواح عیلامی مکشوف در تخت جمشید ذکر شده است.
بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال 1385 جمعیت شهرستان پیرانشهر 112994 برآورد شدهاست.این رقم حاکی از آن است که پیرانشهر شهر نهم استان است. جمعیت پیرانشهر از دو گروه قومی کرد و ترک تشکیل شدهاست. این شهرستان دارای سه ایل به نامهای ایل پیران, منگور و مامش است.
طبیعت پیرانشهر :
آب و هوای شهر در ناحیه شمالی؛ آب و هوای نسبتا سرد و در نواحی جنوبی معتدل کوهستانی است و دارای فلاتهای مرتفع و خشک و دشتهای حاصلخیز؛ است. پیرانشهر تحت دو عامل بارز خشکی تابستان و سرمای زمستان کوهستانها قرار دارد. بخش وسیعی از شهر در شرایط آب و هوای کوهستانی سرد و مدیترانهای با باران بهاره قرار دارد. آب و هوای پیرانشهر در تجزیه خاک، رویش گیاه، گسترش علفزار، شرایط مساعد توسعه دیمزار، مناطق و معیشت شبانی و گلهداری و گسترش جنگل و باغداری نقشی تعیین کننده دارد. میزان بارندگی در پیرانشهر از غرب به شرق کاهش مییابد، دلیل این امر وجود دیواره کوهستانی ناحیه غرب است که از نفوذ جریانهایی که از غرب به فلات وارد میشود جلوگیری میکند.
بازارچه مرزی :
مبادلات کالا از طریق بازارچه مرزی تمرچین این شهر در ده ماهه اول سال 1387 برابر با 5/23 میلیون دلار رسیده است.
موقعیت بسیار ممتاز این بازارچه در مبادلات کالا این منطقه مرزی را در آیندهای نزدیک به فعالترین مرز زمینی کشور به لحاظ ترانزیت کالا تبدیل خواهد کرد.
وجود راهآهن اربیل در نزدیکی این بازارچه که به شبکه راهآهن سراسری عراق و سوریه متصل و امتداد آن به بندر الرازقیه سوریه منتهی می شود از جمله مزیتهای مهم برای ترانزیت کالا بویژه برای کشورهای همجوار ایران و کشورهای آسیای میانه به شمار میرود، که این بازارچه در سال1386به گمرک رسمی تبدیل شد .
این بازارچه درده ماهه سال 1387 با صادرات 26 هزار و 365تن کالا به خارج از کشور رتبه اول صادرات را دربین ۲۸بازارچه مرزی کشور به خود اختصاص داد
گمرک زمینی " تمرچین " در غرب پیرانشهر کوتاهترین مسیر جمهوری اسلامی به شمال عراق، بنادر و سواحل دریای مدیترانه محسوب میشود.
درزمان حاضر سالانه صدها هزار تن کالای تجاری و بازرگانی کشورهای عربی و آسیای میانه از طریق گمرک تمرچین به نقاط مختلف جهان ترانزیت میشود
توجه ویژه دولت به شهرستان مرزی پیرانشهر و آماده شدن تدریجی زیر ساختهای اقتصادی انگیزه بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در این شهرستان را افزایش داده است.در صورت ادامه روند سرمایهگذاری و محقق شدن طرحها و برنامههای در دست اجرا، پیرانشهر به یکی از شهرهای توسعه یافته کشور تبدیل خواهد شد
وجود منابع غنی آب و خاک، معادن بزرگ و با ارزش گرانیت، قرار گرفتن در مسیر جاده ترانزیت ایران با کشورهای حوزه خلیج فارس و دریای مدیترانه و وجود نیروی فنی و کارآمد، زمینه را برای هر نوع سرمایهگذاری در این شهر فراهم ساخته است.
آثار باستانی :
آثار باستانی شهر عبارتند از: تپه قلات جلدیان تپة قلات موت آباد تپه آشه وان (گرد) قلات شین آباد گرد مرقد و نیز قلعه و تپه ای قدیمی متعلق به دورة ساسانیان در آبادی قدیمی پسوه مرکز دهستان لاهیجان شرقی در حدود 5ر13 کیلومتری مشرق پیرانشهر.
۱۲۰۰عدد سکه متعلق به دوره ساسانی در پیرانشهر کشف شده است.
این سکهها توسط ماموران انتظامی به هنگام حفاری در منطقه مرزی پیرانشهر جهت ساخت پایگاه کشف شده است. هنوز مشخص نشده که این سکهها را کسی جا گذاشته یا قبلا در این منطقه وجود داسته است.ارزش این سکهها بیش از ۳۰۰میلیون ریال است.
سنگهای گرانیت :
با توجه به نزدیکی پیرانشهر به بازار کشورهای حوزه خلیج فارس و دریای مدیترانه، این شهر برای تامین سنگهای تزیینی مورد نیاز کشورهای منطقه از اهمیت زیادی برخوردار خواهد شد.
مکان یابی برای ایجاد شهر سنگ پیرانشهر به پایان رسیده و برای ایجاد آن ۵۰هکتار زمین مشخص شده که تا ۱۵۰هکتار قابل توسعهاست.
باتوجه به آنکه بیش از ۸۰درصد معادن سنگهای گرانیت آذربایجان غربی در شهرستان مرزی پیرانشهر واقع شدهاند و در شهرهای همجوار آن نیز شمار زیادی معادن سنگهای تزیینی از نوع گرانیت وجود دارد، این شهرستان برای ایجاد شهر سنگ مناسب تشخیص داده شدهاست.
این شهر با داشتن ۶۵معدن گرانیت و تولید سالانه ۳۰۰هزار تن سنگ گرانیت یکی از قطبهای مهم کشور در تولید سنگ گرانیت به شمار میرود.
سنگهای گرانیت پیرانشهر هم اکنون یکی از بزرگترین اقلام صادرات استان را تشکیل میدهد.
سالانه ۱۷۳ هزار تن سنگهای تزئینی از معادن شهرستان پیرانشهر برداشت میشود.
سنگهای تزئینی معادن پیرانشهر بطور عمده از نوع گرانیت رنگی با کیفیت بی نظیر در ایران است .در این معادن بیش از ۵۰۰ نفر بطور مستقیم و بیش از ۲۰۰ نفر دیگر بطور غیر مستقیم مشغول بکار هستند .
وجه تسمیه :
پیرانشهر در گذشته؛ خانه نام داشت. اما بعدها با توجه به نام ایل پیران به پیرانشهر تغییر نام یافت.
نام رسمی این شهر پیرانشهر است که به زبان محلی یعنی کردی آن را پیرانشار تلفظ میکنند.نام آلترناتیو آن خانهاست و از دیگر شکلهای این نام میتوان خانا را نام برد که نزد ترکها رایج است.
برخی نام قدیم آن را برگرفته از خان (ارباب ) و گروهی دیگر آن را به معنای کاروانسرا (به دلیل نزدیکی به مرز) می دانند. ظاهرا مکانی که یاقوت حموی به نام «خان خاصبک » در کنار بسوی ضبط کرده می تواند اشاره به خانه (پیرانشهر امروزی ) باشد
برخی نام پیرانشهر را اخذ شده از پیران پسر ویسه، می دانند. پیران پسر ویسه، در شاهنامه پهلوان و سپهسالار افراسیاب است. وی در پایان جنگ دوازده رخ به دست گودرز به قتل میرسد. با اینکه پیران از تورانیان است شخصیتی تماماً منفی نیست و در طول شاهنامه کارهای نیک زیادی از وی سر میزند
تقسیمات اداری :
از لحاظ تقسیمات اداری و سیاسی در ۱۳۳۸ ه.ش دهستانهای پیران و کهنه لاهیجان و مامش از شهرستان مهاباد منتزع و به نام بخش خانه تابع شهرستان نقده شد و آبادی خانه نیز مرکز بخش شد. بخش خانه در ۱۳۴۷ ه.ش به دلیل سکونت ایل پیران به پیرانشهر تغییر نام یافت.این بخش در ۱۳۴۸ ه.ش تبدیل به شهرستان شد. در تقسیمات کشوری ۱۳۵۵ ه.ش پیرانشهر با یک بخش به نام حومه و سه دهستان ضبط شده است . طبق تصویبنامة هیئت وزیران در ۱۳۶۶ ه.ش شهرستان پیرانشهر مشتمل بر چهار دهستان به نامهای منگور غربی پیران لاهیجان شرقی و لاهیجان غربی تشکیل شد و در همین سال دهستان لاهیجان نیز در ترکیب آن قرار گرفت.در ۱۳۷۳ ه.ش بخش لاجان (لاهیجان ) در این شهرستان تشکیل شد.
تقسیمات کشوری این شهر، بنابرآنچه در نتایج آمارگیری سرشماری سال ۱۳۸۵ کل کشور آمدهاست، بر حسب بخش، شهر، دهستان و روستا به شرح زیر است:
شهرها * شهر پیرانشهر * شهر گردکشانه بخشها * بخش مرکزی * بخش لاجان دهستانها دهستانهای بخش مرکزی * دهستان پیران
* دهستان منگور غربی * دهستان لاهیجان دهستانهای بخش لاجان * دهستان لاهیجان شرقی * دهستان لاهیجان غربی
کشاورزی :
اهالی عمدتا به زراعت باغداری دامداری و تولید صنایع دستی اشتغال دارند. آب کشاورزی و آشامیدنی از چشمه و چاه تأمین می شود و محصولاتی از قبیل گندم ،جو، نخود، چغندرقند، آفتابگردان و محصولات باغی مانند گردو، بادام، سیب، توت، انجیر، انگور، قیسی و به دارد از گیاهان دارای بلوط سیاه و سقز است . بافت قالی جاجیم و شال از تولیدات صنایع دستی آن به شمار می رود. ایلات پیران ، منگور و مامش در محدودة آن به سر می برند.
گردشگری :
گردشگاه طبیعی پردانان، سواحل رودخانههای زاب، بادین آباد، عرصههای جنگلی، آبشارها، تپههای باستانی اطراف پیرانشهر و زادبومهای عشایری از جمله مهمترین جاذبههای طبیعی پیرانشهر محسوب میشوند.
سالانه ۱۰۰هزار نفر از مردم با هدف تجارت و گردشگری به پیرانشهر وارد میشوند.
نام پیرانشهر که در سالهای نه چندان دور مترادف با جبهه و جنگ، دفاع و حمله، توپ و خمپاره بود، هماکنون با گردشگری، بازارچهها، تجارت خارجی، ترانزیت کالا و پاساژهای بزرگ متراد ف گشتهاست.
پیرانشهر که در گذشته نیز به لحاظ بارندگی زیاد و داشتن عرصههای طبیعی غنی، زمینهای حاصلخیز و معادن با ارزش گرانیت، رودخانههای پرآب ، مردمان غیور و خونگرم و سلحشور از اعتبار زیادی برخوردار بود، هم اکنون صاحب یک جاده ترانزیت، یک مرز زمینی و گمرک مرزی، بازارچهٔ مشترک مرزی و دهها طرح جدید تولیدی، گردشگری و تجارت خارجی شدهاست.
امکانات و ظرفیتهای اقتصادی موجود، ساخت و سازهای جدید، اشتغال، تولید ترددهای مرزی و رونق صنعت گردشگری را با خود به همراه آوردهاست.
خیابانها، معابر عمومی، بازارچههای پیرانشهر هر روز از گردشگرانی که به قصد تجارت و یا استفاده از طبیعت زیبای منطقه به این شهرستان سفر میکنند، پر و خالی میشود.
در تمام طول روز بازارچهها پر از خریدارانی است که، انواع لوازم خانگی، صوتی و تصویری، البسههای لوکس و روز جهان را با قیمتهای مناسب خریداری و با خود به سوغات میبرند.
غنای بازارچههای پیرانشهر درتمام شمالغرب کشور منحصر بفرد است، بطوریکه هر شخصی با هر توانایی و سلیقهای میتواند کالای موردنیاز خود را تهیه کند.
بازارچههای این شهر چند سال پیش تنها به چند راسته در خیابان اصلی شهر خلاصه میشد در حالیکه امروزه اکثر نقاظ شهر تبدیل به بازار کالاهای تجاری شدهاست.
مراکز تجاری و خدماتی از خیابانهای اصلی به کوچه و پس کوچهها کشیده شده و به همین دلیل قیمت اماکن تجاری و مسکونی با افزایش چشمگیری روبرو شدهاست.
حضور بیشمار گردشگران و خریداران در پیرانشهر موجب شده تا تعداد زیادی از مردم پیرانشهر و دیگر شهرهای اطراف برای توسعه مراکز بازرگانی به ساخت پاساژها و مجتمعهای تجاری روی بیاورند.
در زمان حاضر دهها پاساژ و مجتمع تجاری در این شهر در حال ساخت است و مجوز ساخت تعداد زیادی نیز اخیراً صادر شدهاست.
علاوه بر مراکز تجاری مجوز ساخت دو هتل چهار ستاره و سه ستاره در این شهر صادر شده که هتل چهار ستاره توسط سازمان گردشگری و صنایع دستی و هتل دیگر توسط بخش خصوصی ساخته میشود.
موقعیت جغرافیایی :
شهرستان پیرانشهر با مساحتی در حدود 2015کیلومترمربع در ۴۹ درجه و ۳۶ دقیقه طول شرقی و ۳۷ درجه ۱۶ دقیقه عرض شمالی واقع شدهاست و از شمال به اشنویه و نقده ، از جنوب به سردشت و از شرق به مهاباد محدود میباشد.فاصله این شهر با ارومیه 120 کیلومتر است.
به دلیل موقعیت سوق الجیشی خاص منطقه (نزدیکی به مرز) پادگانهایی در پیرانشهر مانند پادگان جلدیان پادگان پیرانشهر و پادگان بزرگ پسوه احداث شده است
شهر دارای دو بافت معماری قدیم و جدید است . بافت قدیمی شهر که در دامنه کوه جای دارد دارای ساختمانهایی از گل و خشت است و بافت جدید شهر که در دشت واقع است، ساختمانهایی امروزی دارد. دو محله کهنه خانه و زرگتن که امروزه از محلههای قدیمی شهر محسوب میشوند در گذشته دو آبادی بودهاند.
تاریخچه :
به روایت کتب تاریخی سابقه شهر پیرانشهر مربوط به پیش از اسلام و در دوره سامانیان میرسد .
برخی نام آبادی پسوه را اخذ شده از واژة اکدی پارسوا (نام سرزمینی که در 834 ق م اراضی واقع در جنوب و جنوب غربی دریاچة ارومیه را شامل می شد) به معنای «خطه » و «مرز و کنار» می دانند. به نظر می رسد شهر پسوه ــ که یاقوت حموی در قرن هفتم آن را شهری از آذربایجان کنار خان خاصبک آورده و حمدالله مستوفی در قرن هشتم آن را یکی از چهار شهر تومان مراغه ذکر کرده است ــ همان پسوة امروزی باشد.